Lanterfanten en rusteloosheid.
In het boek rusteloosheid van Ignaas Devisch is sprake van een pleidooi voor een mateloos leven.
Het blijkt dat rusteloosheid al eeuwenlang aan de orde is. Het is de vraag of deze rusteloosheid een probleem is of juist een drijfveer. Volgens Ignaas bestaan passie, creativiteit en verlangen bij de gratie van ongedurigheid.
Meestal zoeken we de bron van die rusteloosheid buiten onszelf.
Volgens Nietzsche kun je eigenlijk niet tot rust komen omdat er altijd een kloof is tussen zijn en meer kunnen zijn, maar ook tussen willen en meer willen. In principe zijn we grenzeloos en moeten ons zelf telkens weer overwinnen. Een eindpunt bestaat niet, geen genoeg of voldoende, geen regelmaat en orde. Maar het tomeloze en mateloze lijken de voorwaarden voor dit moderne leven.
Te druk of verveling zien we als de oorzaak van de onrust, eigenlijk is er voor beide oorzaken dezelfde oplossing: rustig bezig blijven en een goede balans zoeken tussen onrust en regelmatig lanterfanten.
